Handelaar in zestiende noten

Arne Deforce begon zijn lezing met een mooi citaat van Claude Debussy, het vormde meteen de rode draad voor het vervolg van zijn uiteenzetting. ‘Hartstochtelijk houd ik van muziek, en gedreven door die liefde probeer ik haar te bevrijden uit de steriele tradities die haar omklemmen. Het is een vrije, levende kunst voor de buitenlucht, een kunst die vergelijkbaar is met de wind, de hemel, de zee!’.

Verslag

Bevrijden en buitenlucht zijn hier sleutelwoorden. Niet de vertellende mens met zijn emoties uit de romantiek, maar de natuur die zich aan de kunstenaar opdringt. In navolging van de impressionisten - Debussy zelf vond dat hij geen impressionist was, maar eerder een Debussist, wat veel zegt over zijn karakter - laat hij zich leiden door momentopnamen die hij dan auditief vertaalt in verrassende akkoorden, in melodische constructies die heel futiel zijn, die nergens naar toe gaan.

Arne Deforce illustreerde de muziek van Debussy met voorbeelden van eerst Maurice Ravel, Le lever du jour uit Daphnis et Chloé en dan met enkele préludes van Debussy: Le vent dans la plaine, Cequ’a vu le vent d’Ouest, Des pas sur la neige en Feux d’Artifice (de titels alleen al!) en tenslotte hoorden wij enkele maten uit het derde deel van La Mer.