Voorwoord

Beste lezer,

Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Dat mag je bij deze editie van Toverberg wel erg letterlijk nemen, want wij serveren jullie niet minder dan zes nieuwe rubrieken!

Ik geef alvast de aftrap met een heus Canonschot. Bart Madou kruipt zijn zolder op en Ontstoft er zijn vergeten boeken (‘Die! En die!’). Patrick De Wulf deelt zijn Impressies en trekt naar Conques om er sporen te ontcijferen. André Callier toont ons welke vrouwelijke fotografen nog te vaak Onderbelicht zijn gebleven. Bart viert het Kafkajaar in de rubriek K. en bezorgt ons meteen ook een kafkaiaans gevoel in de laatste nieuwe rubriek, Oulipo. Een bizar experiment is dat, bijna net zo bevreemdend als de mythe van Gilgamesj, die ons verteld wordt door nog een extra nieuwkomer, Buitenbeentje Bruno Mostrey. Maar de meest vreemde ervaring ontdek je pas in mijn Elsenspinsel.

Je zou ervan gaan zweven, zoals Patrick Vanhaelemeersch in zijn Poëzie. Nog meer poëzie trouwens in een In memoriam voor Guido Dobbelaere. Verder ontdekken we in dit nummer nog een Meridiaan van bloed samen met De Leesgroep van Marie-Claire Devos. Misschien is dat een spoor van de sneeuwpanter, Gelezen en goedgekeurd door Bart. Die is trouwens ook heel trots op wat hij heeft Beleefd en belooft ons nog meer avonturen om Te Beleven. Wat dacht je bijvoorbeeld van een reisje naar Afrika? Maar eerst nodig ik jullie graag uit op een verjaardagsfeestje. Ad multos annos!

Ik wens jullie veel leesplezier en een mooie, zonnige lente! Els Vermeir